Dante Alighieri – Divine Comedy (4)

Το 2016 κυκλοφόρησε η ταινία Inferno, η οποία ήταν βασισμένη στο ομότιτλο βιβλίο του Dan Brown (2013). Τόσο στην ταινία όσο και στο βιβλίο συχνά γίνεται αναφορά στο ότι ο Alighieri καθόρισε τη σύγχρονη αντίληψη μας για την κόλαση. Έτσι για εμάς εδώ και 700 χρόνια η εικόνα για την κόλαση δεν έχει αλλάξει.

«Ξέρεις, μου απάντησε, «ότι ο Άδης είναι στρογγυλός και μολονότι κατέβγηκε πολύ πάντα στα αριστερά σου πηγαίνοντας προς το βάθος, δεν γύρισες ακόμα ολόκληρο τον κύκλο. Για αυτό δεν πρέπει να νιώθεις έκπληξη έαν παρουσιάζονται μπροστά σου νέα πράγματα».»

~ Άσμα 14 Κόλαση

Το παραπάνω απόσπασμα δίνει μια εικόνα της κόλασης που μας είναι αρκετά οικεία όταν σκεφτόμαστε πως υπάρχει περίπτωση να είναι ο κόσμος της κολάσεως. Η εικόνα αυτή που περιγράφει μπορεί κανείς να διαπιστώσει ότι μας είναι οικεία αν ψάξει κανείς στο google και αναζητήσει έργα τέχνης όπου απεικονίζεται η κόλαση. Στη ζωγραφική μπορούμε να το δούμε στον περίφημο πίνακα του Μποτιτσέλι (1445-1510), ο οποίος βάλθηκε να απεικονίσει τα πάντα με λεπτομέρεια έχοντας ως με βάση την κόλαση του Alighieri.

Ακόμα και σε ταινίες και σειρές μπορεί κανείς να το δει αυτό, ένα πρόσφατο παράδειγμα είναι η σειρά του Netflix «The Sandman (2022)», όταν σε ένα σημείο ο ήρωας αναγκάζεται να κάνει ένα ταξίδι στη κόλαση. Εκεί βλέπουμε την απεικόνιση της να έχει αρκετές ομοιότητες με εκείνη του Alighieri.

Η εξήγηση που δίνω ως προς αυτή την επίδραση έγκειται στην αλληλεπίδραση μας με οποιοδήποτε μορφή τέχνης. Καθώς η τέχνη έχει την δύναμη να περνάει το μήνυμα και τη πληροφορία με τρόπο που καμία άλλη δραστηριότητα του ανθρώπου δεν είναι ικανή να το καταφέρει. Η τέχνη είναι συναίσθημα και το συναίσθημα μπορεί να μεταφερθεί μέσω κάθε έργου στο πλήθος. Να μεταφέρει μηνύματα που ο εγκέφαλος είναι ικανός να μεταφράσει και κυρίως να μεταλαμπαδεύσει και να επηρεάσει.

Συντάκτης

Μοργιαννίδης Θεόδωρος