Τι είναι εκείνο που κάνει το έργο του Albert Camus (1913-1960), μέχρι σήμερα ξεχωριστό για εμένα; Θα μπορούσα να γράψω κείμενο έκτασης ακαδημαϊκού paper για να απαντήσω σ’ αυτό, ωστόσο προς αποφυγή υπερανάλυσης θα αρκεστώ σε μια περιληπτική κατάθεση σκέψεων.
>> Ο Albert Camus ήταν εκπρόσωπος του ρεύματος του υπαρξισμού, το οποίο κατά τον 20ο αιώνα. Οι υπαρξιστές φιλόσοφοι αμφισβητούσαν την εγκυρότητα όλων των θεωριών και συστημάτων που είχαν διαμορφωθεί στο πλαίσιο της παραδοσιακής φιλοσοφίας και εισηγούνταν, βασιζόμενοι στο cogito του Καρτέσιου, ένα νέο ξεκίνημα με βάση τις δικές τους απόψεις.
>> Ο Camus σε αρκετά του κείμενα θα αναφερθεί στο πως ο άνθρωπος παλεύει σε όλη του τη ζωή να προσδιορίσει την ίδια του την ύπαρξη μέσα στο σύνολο των αλληλουχιών που λέγεται ζωή. Μπορεί να μην μας το κάνει λιανά πάντα στα κείμενα του, εκείνο που μας λέει αν προσέξουμε κατάμουτρα ως προς το θέμα των υπαρξιακών ανησυχιών και του προσδιορισμού της ίδιας μας της ύπαρξης μέσα σ’ αυτή την αλληλουχία που ονομάζεται ζωή είναι ότι απ’ την στιγμή που δοκιμάζουμε διαφορετικά πράγματα ή ακόμα και τη στιγμή που βρισκόμαστε σε μια κατάσταση που φαινομενικά μας φαίνεται ότι στεκόμαστε ακίνητοι στην πραγματικότητα είμαστε σε πολύ καλό δρόμο, διότι αυτό σημαίνει πως ήδη ζούμε. Απλά δεν το έχουμε συνειδητοποιήσει ακόμα.
>> Tόσο τον Camus όσο και oι υπαρξιστές φιλόσοφοι έχουν κατηγορηθεί οι θεωρίες τους δεν προσφέρουν στο σύνολο των ανθρώπων, πως οι υπαρξιακές θεωρίες δεν είναι συμβατές και πρακτικές. Αυτή η οπτική είναι λάθος. Το συγκεκριμένο φιλοσοφικό ρεύμα προσπαθεί να καλλιεργήσει πρώτα την αξία της της ατομικής ευθύνης και το πως με βάση τις πράξεις του το άτομο έχει έναν αντίστοιχο αντικτυπο σε σύνολα και υποσύνολα της ανθρωπότητας. Αυτό σημαίνει ότι έαν έχεις συνειδητοποιήσει βαθιά μέσα σου ότι αποτελείς κομμάτι της αλληλουχίας που ονομάζεται ζωή και πως κάθε τι που κάνεις αφήνουν ένα αποτύπωμα τότε είσαι έτοιμος να μπορέσεις να προσφέρεις στο κοινωνικό σύνολο και να είσαι μέλος του κοινωνικού συνόλου.
>> «Ο ξένος» (1942) το μνημειώδες έργο του Camus, είναι για εμένα έργο σταθμός απ’ όταν πρώτη φορά το διάβασα το 2016. Είναι σταθμός για εμένα διότι μέσω της εισαγωγής μου στο Camus και τους υπαρξιστές, άνοιξε ένα μεγάλο κεφάλαιο στη ζωή μου το οποίο είναι μέχρι σήμερα υπό εξερεύνηση. Μια εξερεύνηση η οποία μάλιστα βρίσκει δημιουργικές εκφάνσεις και στο γράψιμο μου. Όχι τα κείμενα αυτά που βλέπετε οι πολλοί, αλλά εκείνα που για την ώρα βλέπουν μόνο τα μάτια μου. Συγγνώμη για την ίντριγκα αλλά να σημειώσω ότι ο Camus ήταν εξίσου κρυψίνους.
Συντάκτης:
Μοργιαννίδης Θεόδωρος
Κτήμα ες αεί 